به گزارش پایگاه اطلاع رسانی کمیته امداد، «نان» را از هر طرف که بخوانی نان نیست، در برخی از محلات شهر زنجان پشت دیوار خانه‌های قدیمی و کلنگی، حکایت نان، حکایت دیگری است و نانی که بر سر سفره ساده خانواده آنهاست، نسیه است.

در دل شهر زندگی می‌کنند، اما فاصله بین سفره ساده آنها و سفره تجملاتی گروهی دیگر از مردم بسیار است، زندگی این خانواده‌ها زیر خطِ فقرِ نان شروع شده است، نه حقوق ۱۰ میلیون تومانی.

روایت سفره‌های خالی در خانه‌های ساده شهر تلخ و تکان‌دهنده و شاید برای خیلی‌‌ها باور نکردنی باشد، باور کردن اینکه خرید نان سنگک و بربری در هزینه‌‌های ماهیانه خانوار تاثیرگذار است و به خاطر همین بیشتر لواش می‌خرند، چون ارزان‌تر است.

دخل زندگی این خانواده‌ها با خرجشان نمی‌خواند، نان را هم نسیه می‌برند و آخر هفته‌، آخر ماه و یا آخر سال حساب می‌کنند، گاهی حتی حساب هم نمی‌کنند!

گاهی هم زندگی خیلی بی‌رحم می‌شود، آنقدر که مرد خانه و ستون خانواده را از دستان خانواده می‌گیرد، آنگاه کودک یتیم، بی‌پناه و با یک دنیا غم می‌ماند که تسکین و علاجی برای دردش نیست.

این درد هیچگاه فراموش نمی‌شود و از یاد کودک نمی‌رود اما از روی خوش روزگار و با حمایت پدران معنوی، اندک مرهمی بر زخم‌های این کودکان بی دفاع نقش می‌بندد.

این که هنوز کسانی هستند که در هیاهوی قید و بندهای ریز و درشت زندگی، فقط فکر جلوزدن و بالا رفتن نیستند و می‌خواهند زندگی برای همه باشد، لبخند، مهربانی، دوست داشته شدن سهم همه باشد.

بازهم هستند، کسانی که دلشان بزرگ است به وسعت حل مشکلات دیگران، اینها کسانی هستند که طاقت دیدن اشک یتیم، شرمندگی پدر خانواده، ناراحتی سرپرست از تامین هزینه‌های دارو را ندارند، خیرین زنجای در این شرایط تجارتی پرسود انجام می‌دهد، تجارتی که شاید نتوان آن را با انگشتان دست شمرد.

یکی از خیرین زنجانی که از سال‌ها پیش در یتیم‌نوازی و کمک به نیازمندان ید طولانی دارد، در ایام کرونا هم دستگیر نیازمندان بوده و کلکسیونی از کارهای خیر را انجام داده است.

«محمدحسین حیدری» بازنشسته‌ یکی از این خیرین زنجانی است که با همان حقوق بازنشستگی‌اش کارهای بزرگی در کمک به نیازمندان انجام داده است.

به سراغ این خیر رفتیم تا بخشی از فعالیت‌های خیرخواهانه خود را بازگو کند.

 آقای حیدری خودتان را معرفی بفرمایید؟

محمدحسین حیدری متولد سال ۱۳۴۱ و بازنشسته دارای سه فرزند هستم.

 آقای حیدری شما یکی از حامیان فعال در کمک به ایتام هستید، چه شد که در این وادی خیرخواهانه وارد شدید؟

ببینید، کار خیر و کمک به دیگران که زمان مشخصی ندارد، اما اگر به صورت رسمی منظورتان است که من از سال 78 همکاری خودم را با کمیته امداد و با تحت پوشش گرفتن ایتام شروع کردم.

 یعنی 25 سال است که با کمیته امداد همکاری دارید؟

بله، همینطور است، البته قبلا فعالیتم کمتر بود، اما پس از بازنشستگی همکاری‌ام بیشتر شد.

اینطور بگویم که ابتدای کارم یعنی همکاری با کمیته امداد را با قبول فرزندی یک یتیم شروع کردم و حالا ۱۰ یتیم را تحت حمایت دارم.

یعنی سالیانه ایتام تحت پوشش خود را افزایش دادید؟

ببینید، بحث افزایش و کاهش نیست، من در این مدت با خانواده‌های بسیاری سر و کار داشتم، برخی توانمند شده و از تحت حمایت این نهاد خارج شده‌اند یا مثلا شخصی را سراغ دارم که قبلا تحت حمایت من بود ولی ازدواج کرده است و امروز زندگی مستقلی دارد.

 یعنی به صورت دوره‌ای از ایتام حمایت می‌کنید؟

دوره‌ای نمی‌توان گفت، ولی وقتی خانواده‌ها توانمند شده و یا ایتام از شرایط تکفل خارج می‌شوند، خود به خود از حمایت بنده خارج شده و به جای آنها افراد دیگری را تحت حمایت می‌گیرم.

 الان چند فرزند یا خانواده را حمایت می‌کنید؟

در حال حاضر ۱۰ خانواده را تحت حمایت دارم، یعنی قبل از ماه رمضان ۷ خانواده را حمایت می‌کردم، اما وقتی متوجه شدم که چندین خانواده در یکی از شهرستان‌ها حامی ندارند، تصمیم گرفتم حمایت آنها را هم قبول کنم.

یک خبر خوشی هم در جریان این حمایت‌ها شنیدم اینکه یکی از فرزندانی که حمایت وی را به عهده داشتم؛ نامزد کردند و در نهایت جایگزین وی شخص دیگری را تحت حمایت گرفتم.

 پس در جریان این کمک‌های خیرخواخانه با خانواده‌های مختلفی در ارتباط بوده‌اید؟

بله همینطور است، در این مدتی که فعالیت دارم، بسیاری از خانواده‌هایی که به آنها کمک می‌کردم مشکلاتی هم داشتند که به شخصه یا با بهره‌گیری از ظرفیت‌هایی که از اطرافیانم یا سایر خیرین داشتیم، آنها را حل کردیم.

 شما خودتان 3 فرزند دارید، آیا حمایت از فرزندان دیگر خللی در کمک به فرزندان خودتان ایجاد نکرد؟

نخیر اصلا، ببینید برکت کار خیر آنقدر در زندگی من زیاد بوده است که خوشبختانه خانواده خودم شرایط خوبی دارند.

شاید باورتان نشود، اما با همان حقوق بازنشستگی کارهای بسیاری انجام داده‌ام که شاید با حساب و کتاب دنیایی قابل تصور نباشد.

من هیچ فرقی بین فرزندان خودم و آنها که تحت حمایت دارم قائل نیستم و تلاش کرده‌ام در این مدت که از آنها حمایت می‌کنم، کادوی تولدشان و عیدی آنها پابرجا باشد.

یعنی در مناسبت‌های مختلف هدایایی هم به خانواده‌هایی که فرزندان آنها تحت حمایت من بود، اهدا کرده‌ام.

 آقای حیدری شما به غیر از حمایت ماهیانه، کمک‌های دیگری هم می‌کنید، در این باره هم توضیح می‌دهید؟

بله من تا جایی که وسعم می‌رسد، کمک می‌کنم و مابقی را هم از ظرفیت‌های موجود استفاده می‌کنم، یعنی شاید ماهیانه ۲۵ مرغ با همیاری دیگر خیرین و آشنایان تهیه کرده و بین نیازمندان توزیع می‌کنیم. یا حتی اگر کسی مشکل خانوادگی داشته باشد، حل می‌کنیم.

برایم یک خاطره خوشی است که با پادرمیانی که انجام دادیم، یک زوج در آستانه طلاق را آشتی دادیم و حالا دو فرزند دارند.

شنیده‌ایم وام هم می‌دهید؟

بله، البته خیلی زیاد نیست، ولی مشکلات خیلی را حل کرده است، یعنی در آستانه شب عید وام‌هایی با مبالغ کمتر به نیازمندان می‌دهم و آنها اقساطشان را پرداخت می‌کند.

یا گاها پیش آمده است که به نام خودم وام می‌گیرم و به نیازمندان می‌دهم تا اقساطش را واریز کنند.

 پس در امر خیر هم مشارکت می‌کنید؟

بله از این موارد بسیار بوده است، با توجه به موقعیتی که از نظر سنی دارم، گاها برای امور خیر همچون پادرمیانی در امر ازدواج از جمله خواستگاری از بنده دعوت می‌شود که در این مواقع نیز حضور پیدا کرده و زمینه‌ساز کار خیر می‌شوم.

از دیگر کارهایی که انجام داده‌ام و در مناسبت‌های مختلف آن را تکرار می‌کنم، این است که در مناطق محروم با نانوای محل صحبت کرده و هزینه پخت آنروز را می‌پردازم و از نانوا می‌خواهم که بین اهالی توزیع کند، چون می‌دانم که برخی افراد هستند که حتی توانایی تامین هزینه نانشان را هم ندارند.

 با این شرایط خودتان هیچ وقت به مشکل مالی برنخورده‌اید؟

اصلا، برکت چیزی است که باید در کار خیر به آن پی برد و من واقعا نتیجه کار خیر را در زندگی خودم به عینه دیده‌ام.

من شخص ثروتمندی نیستم و درآمدی جز همان حقوق بازنشستگی ندارم، اما با همین درآمد کمک حال خانواده‌های بسیاری بوده‌ام.

از کارهایی که در حل مشکلات نیازمندان بسیار موثر بوده است، پرداخت وام‌های قرض‌الحسنه چند میلیونی است، یعنی از حساب خودم به صورت قرض‌الحسنه ۲ تا ۵ میلیون و یا حتی ۱۰ میلیون تومان وام داده‌ام که همین کار مشکل یک خانواده را حل کرده است.

 یک جمله برای افرادی که دوست دارند در این زمینه فعالیت کنند بفرمایید؟

ببینید، بحث مسائل مالی و کمبود اقتصادی ممکن است برای هرکسی و یا هر خانواده‌ای اتفاق بیافتد و اصلا هم قابل پیش‌بینی نیست.

شاید ما در مراجعه به کمیته امداد و نهادهای حمایتی کسانی را ببینیم که از نظر ظاهری نیازمند نباشند، ولی نیاز مالی داشته باشند، چیزی که به عینه دیده‌ام. بنده هم وقتی چنین مسائلی را مشاهده میکنم‏، برای کمک مصمم‌تر می‌شوم.

 شما در بحث محاسبه خمس و وجوهات شرعی هم حساسیت دارید، در این باره هم می‌فرمایید؟

بله، بنده از سال‌ها پیش وجوهات شرعیم را می‌پردازم و معتقدم این موضوع علاوه بر برکت مال موجب پاک شدن آن هم می‌شود.

به یاد دارم، در دهه ۸۰ و زمانی که کارمند بودم، قصد کردم که خمس مالم را بپردازم و به سمت قم عزیمت کردم، اما از همان ابتدا که این تصمیم را گرفتم، گویی نیرویی مانع از انجام این کار می‌شد.

در نهایت یک ماه طول کشید تا به قم بروم و این کار را انجام دهم، شاید باور کردنی نباشد، اما گویی یک حسی در طول مسیر هم مانع از پرداخت خمس از طرف من بود، اما بالاخره این کار را انجام دادم و وقتی این اتفاق افتاد، گویی دوباره از مادر زاییده شدم.

پس از آن اتفاق، هر سال، وجوهات شرعی سال مالی‌ام را پرداخت می‌کنم و از این بابت هم وجدانم راحت است. انتهای پیام